Rurka ustno-gardłowa 3/90mm

Rurka ustno-gardłowa (rurka Guedela) działa w ten sposób,uniemożliwia przykryciu nagłości (część krtani zamykająca wejście do niej) przez język, które mogłoby skutkować ustaniem oddychania. W sytuacji odzyskania przytomności przez pacjenta rurkę należy niezwłocznie pousuwać z gardła, by nie wywoływać niepotrzebnie odruchu wymiotnego i wyrzutu treści pokarmowej.

Mogłoby to doprowadzić do zablokowania drożności dróg oddechowych i zakrztuszenia się, co groziłoby poważnymi konsekwencjami. Kiedy stosuje się rurkę Guedela? zwykle można ją stosować powszechnie w nagłych wypadkach, w krótkoterminowym podtrzymywaniu oddychania po znieczuleniu i metody manualne są niewystarczające by utrzymać drożne drogi oddechowe.

Rurkę tę można używać zastępczo w przypadku, gdy jest niemożliwa lub niewskazana intubacja tchawicy. Rurkę można stosuje się ją także jako formę zabezpieczającą przed przygryzieniem innych przyrządów używanych do nadgłośniowego udrażniania dróg oddechowych, w tym LMA czy rurki intubacyjnej.

Rurki Guedela nie stosuje się u osób przytomnych lub półprzytomnych a także u takich, które doznały takiego urazu twarzoczaszki lub żuchwy, który widocznie utrudnia lub w pełni uniemożliwia otwarcie ust w celu wsunięcia rurki.

W takich przypadkach używa się innego rodzaju rurek, np. Giętkich rurek nosowo-gardłowych. Jak wygląda rurka ustno-gardłowa? Rurka ustno-gardłowa stworzona jest z twardego tworzywa sztucznego, przede wszystkim z plastiku i składa się z dwóch połączonych składników.

Pierwszy to sama rurka o profilu spłaszczonym, lekko wygięta w łuk, przejrzysta, drugi – kołnierz służący zamontowaniu i ustabilizowaniu rurki w jamie ustnej pacjenta. Zakładając rurkę należy pamiętać o jej poprawnym ustawieniu, takim, żeby język nie powodował niedrożności.

dobór wymiaru rurki Guedela Przed podjęciem próby umiejscowienia rurki w jamie ustno-gardłowej pacjenta trzeba dokonać wyboru rozmiaru rurki. Obecnie wyprodukowane są rurki w szerokim spektrum wymiarów.

Najpopularniejsze i najszczególniej uniwersalne rurki znajdziemy w wymiarach od 3 do 6. Będą one pasowały do osób dorosłych od niepokaźnej po masywną budowę ciała. Dostępne są także rurki w wymiarach niestandardowych, mniejszych, stosownych dla dzieci, niemowląt, a także noworodków.

Długość rurek waha się od 30 do 120 mm. Istnieje kilka technik uzupełniania stosownej długości rurki. W przybliżeniu można ocenić długość rurki jaką w danym momencie potrzeba użyć mierząc odległość między kącikiem ust osoby wymagającej pomocy a płatkiem jej ucha.

Inną metodą jest przypasowanie rurki do długości odpowiadającej odcinkowi od środka brody do kąta żuchwy. Trzecim sposobem pomiaru długości jest zmierzenie odległości między żuchwą a siekaczami pacjenta.

dobór stosownego wymiaru jest wyjątkowo istotny. W sytuacji, gdy zastosowano aby rurkę zbyt wielkiego wymiaru, mogłoby doprowadzić to do zamknięcia głośni i tym samym do zamknięcia całych dróg oddechowych.

Zbyt znaczna rurka może także samoistnie doprowadzić do krwawienia w obrębie dróg oddechowych. Wykorzystanie zbyt niedługiej rurki może skutkować tym, że język będzie niewystarczająco odsunięty od tylnej ściany gardła i może nie przynieść efektu udrożnienia dróg oddechowych.